کشف نوعی از سرطان که خودش را از بین می بَرد
تاریخ انتشار: ۱۷ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۷۸۵۸۵۳
تیمی از دانشمندان در بیمارستان زنان و دانشکده پزشکی هاروارد در بریگهام آمریکا با موفقیت واکسن خود را روی مدل موش مبتلا به گلیوبلاستوما، (یکی از تهاجمی‌ترین سرطان‌های مغز) آزمایش کردند که نتایج این آزمایش امیدوارکننده بود.
اگرچه واکسن‌های سرطان یک حوزه تحقیقاتی گسترده و بسیار کار شده هستند، اما رویکرد پیشنهادی در این مطالعه کاملاً متمایز است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به طور معمول ابتدا سلول‌های توموری با لیز یا تابش غیرفعال می‌شوند تا مجدداً در بدن فرد مورد استفاده قرار گیرند و ایمنی‌زایی (ایمنی ناشی از اثر یک ماده خارجی) افزایش یابد. محققان پیشنهاد می‌کنند که در طول آزمایش‌های بالینی، این رویکرد درمانی فواید سلامتی محدودی را در برابر سرطان مغز به ارمغان آورده است.
بنابراین، آن‌ها تصمیم گرفتند با رویکردی متفاوت، اقدام به درمان کنند. این روش درمانی متمایز شامل تبدیل سلول‌های تومور زنده به عواملی بود که می‌توانند کشتن تومور و ایمنی ضد سرطانی را در بدن بیمار ایجاد کنند. آن‌ها سلول‌های تومور زنده را با استفاده از ابزار ویرایش ژن CRISPR-Cas۹ مهندسی و متعاقباً آن‌ها را برای آزادسازی سلول‌هایی جهت کشتن سلول‌های تومور دیگر و آماده سازی سیستم ایمنی برای پاسخ ضد تومور طولانی مدت مهندسی کردند.
این واکسن بر روی مدل‌های موش آزمایش شده است و اگرچه نتایج امیدوارکننده به نظر می‌رسد؛ اما هنوز برای انسان آماده نیست. با این حال دانشمندان امیدوارند که استراتژی درمانی آن‌ها پتانسیل جلوگیری از پیشرفت تومور، عود و متاستاز در بیماران مبتلا به سرطان مغز را داشته باشد.
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی بهداشت و درمانمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: واکسن سرطان سلول های تومور
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۷۸۵۸۵۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
در چه حالتی دایناسورها بار دیگر به چرخه حیات برمی‌گردند؟
به گزارش همشهری آنلاین، برخی از جانوران هم بر اثر بلایای طبیعی عظیم از بین رفته و منقرض شده‌اند؛ نمونه واضح آن هم دایناسورها هستند؛ موجودات ماقبل تاریخی که گفته می‌شود، به‌دلیل برخورد یک شهاب‌سنگ بزرگ به زمین منقرض شده‌اند. ولی حالا رئیس پژوهشگاه رویان به‌صورت تلویحی به این نکته مهم اشاره کرده که علم چنان پیشرفتی داشته است که می‌توان نسل دایناسورها را احیا کرد.
احیای جانوران منقرض‌شده
دکتر عبدالحسین شاهوردی در یک برنامه تلویزیونی گفت: «علم نشان داده که می‌تواند چنین دستکاری‌هایی را انجام دهد و حیوانی را که سال‌ها پیش منقرض‌شده، با به‌دست آوردن بخشی از آن و دسترسی به سلول‌هایش، دوباره احیا و تکثیر کند.»
فرایند احیا
احیای یک جانور از طریق سلول یک فرایند پیچیده و شگفت‌انگیز است که توسط مکانیسم‌های مختلف درون سلولی انجام می‌شود.
سلول‌ها واحدهای اصلی ساختاری و عملکردی هر جانور هستند. زمانی که یک جانور مرده است، سلول‌های آن دچار تغییرات فیزیولوژیکی می‌شوند. با احیای یک جانور، فرایندهای سلولی مختلف فعال می‌شوند. این شامل مواردی مانند تولید انرژی (ATP) توسط میتوکندری، ساخت پروتئین‌های جدید توسط ریبوزوم و تکثیر سلولی برای جبران سلول‌های مرده می‌شود.
یکی از مراحل اصلی در احیای یک جانور، تکثیر سلولی است. در این فرایند، سلول‌های مرده جایگزین می‌شوند تا بازسازی بافت‌ها و اعضا امکان‌پذیر شود. این فرایند می‌تواند توسط سلول‌های استخوانی، ماهیچه‌ای، یا سایر انواع سلول‌هایی که قادر به تکثیر هستند، انجام شود.
هنگامی که یک جانور مرده، احیا می‌شود، سیستم‌های عملکردی اعضا وانضمامات نیز نیاز به بازیابی دارند. به‌عنوان مثال، اگر قلب یک جانور مرده شود، انجام تکنیک‌های احیای قلبی، اعمال داروهای مؤثر، یا حتی جراحی ممکن است لازم باشد تا قلب دوباره به درستی کار کند.
با احیای یک جانور، نیازهای تنفسی و عملکرد مغز نیز باید پشتیبانی شود. این شامل اطمینان از تامین اکسیژن بافت‌ها و سلول‌ها و همچنین بهبود عملکرد مغز و سیستم عصبی مرکزی است.
بیشتر بخوانید:
این دایناسورهای خونخوار از میمون ها باهوش تر بوده‌اند؟
ردپای دایناسورها در ایران
دکتر مجید میرزایی، دانشیار فسیل‌شناسی از دانشگاه زنجان به همشهری گفت: «موضوع آثار و بقایای به‌جا مانده از جانوران ماقبل تاریخ، به‌خصوص دایناسورها را در ایران باید به دو بخش ردپا و آثار استخوانی تقسیم کرد. بخش نخست که به مشاهده آثار ردپای دایناسورها در ایران مربوط می‌شود، بیشتر و متنوع‌تر است. در بخش دوم هم تنها اثر استخوانی کشف‌شده در منطقه شمال کرمان به یک نمونه از دندان دایناسور منحصر و محدود می‌شود. این تنها اثری است که می‌توان با اطمینان به آثار اسکلتی دایناسورها در ایران نسبت داد و قطعا احتمال پیداکردن آثار بیشتر هم وجود دارد.»
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان